Bioetanol, czyli alkohol etylowy wytwarzany z biomasy, wykorzystywany jest jako paliwo (lub jego dodatek). Może pochodzić zarówno z pełnowartościowych produktów roślinnych (zboże, buraki cukrowe, ziemniaki), jak i odpadków. Zaliczany jest do biopaliw, a co za tym idzie – do odnawialnych źródeł energii (OZE). Bioetanol o wyższym stężeniu można uzyskać z kukurydzy, stosując procesy tzw. „mielenia na sucho”.
Kiedy mierzymy stężenie:
– przygotowywanie zacieru (instalacje mielenia na sucho),
– proces fermentacji skrobi kukurydzianej,
– dalsze oddzielanie i destylacja.
Dlaczego mierzymy?
Pomiar całkowitej ilości rozpuszczonych ciał stałych (TDS) lub Brix podczas przygotowywania zacieru, służy standaryzacji i optymalizacji produkcji (obniżenie kosztów energii, skrócenie czasu fermentacji, minimalizacja odpadów).
Czym mierzyć?
Ze względu na obecność pewnej ilości zawieszonych substancji stałych zawróconych z etapu fermentacji, tylko selektywny pomiar rozpuszczonych substancji stałych podczas przygotowywania zacieru może pomóc w uzyskaniu stałego stężenia i ustandaryzować proces fermentacji. Z tego wynika przewaga refraktometrów VAISALA K-Patents (niewrażliwych na wtrącenia stałe) nad innymi miernikami gęstości (np. Coriolisa).
Więcej o refraktometrach:
Refraktometryczne pomiary stężenia
